اجزای جمله در انگلیسی

درک اجزای جمله در انگلیسی، برای موفقیت در یادگیری آن حیاتی و ضروری می باشد.لذا در این نوشته سعی شده ارکان جمله به طور اجمالی معرفی گردد تا زبان آموزان به صورت کلی با اجزای ساختاری جمله در انگلیسی آشنا شوند. در نوشته های دیگر از مجموعه آموزش های گرامر، تک تک آنها به تفصیل معرفی شده اند.

 

جمله چیست؟

همانطور که می دانیم نوشتن یک پاراگراف یا متن، از کوچک‌ترين واحد نوشتاری، يعنی جمله، آغاز می شود.به طوری که از کنار هم قرار گرفتن این جمله ها،پاراگراف یا متن مربوطه بوجود می آید.جمله مجموعه‌ای از واژگان است که پيامی را از گوينده به شنونده يا نويسنده به خواننده می‌رساند. گاهی جمله فقط از يک واژه درست می‌شود، مانند “آتش” به معنای شليک کردن.اما از لحاظ گرامر،جمله مجموعه ای از واژگان است که به خودی خود کامل و مستقل می باشد.

مطابق با آنچه که در بخش اجزای گفتار عنوان شد، وقتی اجزای گفتار در جمله کنار هم قرار می گیرند، هر یک نقش خاصی خواهند داشت. به عنوان نمونه، یک اسم یا ضمیر می تواند نقش فاعل (subject) که یکی از ارکان اصلی جمله می باشد را ایفا نماید و در کنار فعل (verb)، تشکیل یک جمله کامل را بدهد. همچنین یک اسم می تواند در نقش مفعول (object) و یا نقش های دیگر در جمله مورد استفاده قرار بگیرد.

بخش های اصلی جمله

بعد از آشنایی با اجزای گفتار، اجزای ساختاری جمله را مورد بررسی قرار می دهیم. هر جمله کامل همواره از دو بخش کلی نهاد و گزاره تشکیل می شود.

⊕نهاد (Subject)  بخشی از جمله است که دربارۀ آن سخن می‌گوییم؛ به عبارتی دیگر، نهاد قسمتی از جمله است که عمل فعل جمله و یا حالت (وضعیت) یا صفتی به آن نسبت داده می شود. نهاد می تواند یک اسم (noun)، ضمیر (pronoun) یا نیم جمله اسمی (noun clause) باشد که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت.

لازم به ذکر است که در دستور زبان فارسی، نهاد به دو نوع تقسیم می شود:

1-فاعل

2-مسند الیه

که در آن به فاعل، اصطلاحا انجام دهنده عمل جمله گفته میشود  و در واقع بخشی از جمله میباشد که عمل فعل جمله به آن نسبت داده میشود. به جمله زیر دقت نمایید:

در این جمله اگر دقت کنید، در می یابید که عملی انجام شده و آن هم نوشتن نامه میباشد که توسط باب انجام شده است. به همین خاطر چون عمل فعل جمله به باب نسبت داده می شود، باب به عنوان انجام دهنده فعل جمله و فاعل در نظر گرفته میشود.

اما مسند الیه اگر چه در جایگاه فاعل می نشیند، اما همانند فاعل انجام دهنده فعل جمله نبوده، بلکه حالت و وضعیت یا صفتی به آن نسبت داده می شود. به جمله زیر دقت نمایید:

در جمله بالا، جولیا انجام دهنده کاری نبوده، بلکه وضعیت ناراحت بودن به او نسبت داده شده است. به همین خاطر به آن مسند الیه گفته می شود. و کل عبارت بعد از آن مسند در نظر گرفته می شود.

حال شما می توانید این اصل را به گرامر زبان انگلیسی تعمیم دهید.

انواع فاعل: می توان فاعل را به چند دسته تقسیم نمود.در جمله های پایین،فاعل جمله به صورت پررنگ و با رنگ پس زمینه سبز نشان داده شده است:

فاعل ساده (simple subject)⇐ فاعلی که از یک اسم یا یک ضمیر تشکیل شده باشد:

فاعل ترکیبی (compound subject)⇐ دو یا چند فاعل جداگانه که با یک حرف ربط and به هم متصل شده اند:

فاعل کامل (full subject)⇐ فاعلی که از چندین کلمه به صورت یک عبارت واحد تشکیل شده باشد:

⊕گزاره (Predicate) گزارش یا خبری است که درباره ی نهاد داده می شود و اصطلاحا به بخشی از جمله گفته می شود که فعل جمله در آن قرار دارد. در واقع گزاره، عمل یا وضعیتی را نسبت به نهاد یا همان فاعل بیان می دارد.

ابتدا به جملات زیر توجه کنید:

در این مثال ها نهاد با رنگ پس زمینه سبز و گزاره با رنگ پس زمینه زرد برجسته شده اند.

یک گزاره از اجزای خاصی تشکیل شده که در ادامه به بررسی هر یک از آنها خواهیم پرداخت:

اجزای گزاره: همانطور که در مثال های بالا ملاحظه کردید،گزاره می تواند شامل یک کلمه و یا گروهی از کلمات باشد.اجزای تشکیل دهنده گزاره را می توان به طور جداگانه مورد بررسی قرار داد:

ابتدا مهم ترین جزء گزاره بعنی فعل را مورد بررسی قرار می دهیم:

1-2-فعل (verb) بخش اصلی و جدایی ناپذیر گزاره، فعل می باشد. یک گزاره، حداقل به یک فعل نیاز دارد تا آنرا گزاره بنامیم، همانند مثال A در بالا که در آن کلمه laughed هم فعل جمله و هم گزاره محسوب می شود. اما در مثال B گزاره شامل عبارتی است که فعل جمله یعنی went بخشی از آن می باشد. می توان افعال را به چند دسته تقسیم نمود:

1-افعال لازم (Intransitive verbs) افعالی که به مفعول نیاز ندارند و بدون حضور مفعول،معنی و مفهوم جمله کامل می باشد.همانطور که در مثال های زیر مشاهده می کنید،فعل های run ، laughed و disappeared افعالی هستند که به خودی خود مفهوم آنها کامل بوده و برای کامل شدن نیاز به بخش دیگری ندارند. بنابراین به آنها طبق تعریف افعال لازم گفته می شود که با رنگ پس زمینه آبی نشان داده شده اند:

2-افعال متعدی (Transitive verbs) افعالی که به مفعول نیاز دارند و بدون حضور مفعول معنی و مفهوم جمله ناقص و ناتمام خواهد ماند. ابتدا جملات زیر را در نظر بگیرید:

همانطور که می بینید این جملات از لحاظ گرامر درست و کامل به نظر می رسند، چون شامل هر دو بخش نهاد و گزاره می باشند، اما در واقع از لحاظ معنی و مفهوم ناقص به نظر می رسند. اگر دقت کنید متوجه خواهید شد که این جملات برای کامل شدن به بخش دیگری نیاز دارد. این سوال پیش می آید که “سارا چه چیزی را پخت؟” و  یا “او چه چیزی را شکست؟”

حال جملات زیر را در نظر بگیرید:

در این مثال ها، افعال متعدی با رنگ پس زمینه سبز و مفعول با رنگ پس زمینه زرد نشان داده شده اند. همانطور که ملاحظه می کنید،”کمی کلوچه” و “پنجره” نقش مفعول جمله را ایفا می کنند که در حضور آنها معنی جمله کامل خواهد شد.به اینگونه افعال که اصطلاحا مفعول پذیرند، افعال متعدی گفته می شود.

3-افعال ربطی (Linking verbs) افعالی که نه لازم هستند و نه متعدی.به عبارتی این دسته از افعال از یک سو به مفعول نیاز ندارند و از سویی دیگر،به تنهایی و بدون حضور بخش یا بخش های دیگر نیز معنی و مفهوم خاصی ندارند. در واقع این افعال بیان کننده یک عمل (action) یا وضعیت (state) نبوده و کاملا خنثی می باشند.

در واقع افعال ربطی:

⊕ یک رابطه ای را بین فاعل و متمم (complement) نشان می دهد.

⊕ فاعل را با اطلاعات اضافی (اسم یا صفت) توصیف یا تعریف می کند.

⊕ یک رابطه یا وضعیت موجود را تعیین و شناسایی می کند.

فعل های بکار رفته در جملات زیر همگی جز افعال ربطی می باشند و به صورت پررنگ نشان داده شده اند.اگر به افعالی که در مثال های بخش های “افعال لازم و متعدی” بکار رفت دقت کنید،می بینید که هر یک از آنها بیان کننده عمل و فعالیت فیزیکی خاصی هستند،افعالی مانند “خندیدن، دویدن، پختن، شکستن”.اما افعالی که در مثال های زیر بکار رفته اند،بیان کننده عمل خاصی نیستند و در دسته افعال حرکتی قرار نمی گیرند و همانطور که گقته شد صرفا برای ربط دادن دو بخش جمله یعنی فاعل و متمم بکار می روند.مطابق مثال های زیر،بین ویلیام و معلم بودن،پرنده ها و گرسنگی،او و خستگی و تخم مرغ و فاسد شدن ارتباطی وجود دارد.

2-2-مفعول (object) مفعول به عنوان یکی از اجزای گزاره، در حقیقت یک اسم (noun)، ضمیر (pronoun) یا نیم جمله اسمی (noun clause) می باشد که عمل فعل جمله را دریافت می کند و در تعریف سنتی، بخشی از جمله است که کار یا فعل بر روی آن انجام می شود. در بخش معرفی “افعال متعدی” با اصطلاح “مفعول” آشنا شده اید. یادآور می شوم که تنها افعال متعدی،مفعول می پذیرند.

در انگلیسی سه نوع مفعول وجود دارد:

1-مفعول مستقیم (Direct object) هنگامی که مفعول،عمل فعل جمله را به طور مستقیم و بدون واسطه دریافت می دارد،به آن مفعول مستقیم گفته می شود.راه شناسایی مفعول مستقیم،استفاده از عبارات پرسشی “چه کسی را؟” و “چه چیزی را؟” می باشد.به طوری که پاسخ این سوال،همان مفعول مستقیم جمله محسوب می گردد.

– آنتونی چه کسی را کشت؟ راننده را

– ما چه کسی رو نابغه نامیدیم؟ اون رو

– او چه چیزی را شکت؟ پنجره را

2-مفعول غیر مستقیم (Indirect object) هنگامی که مفعول،عمل فعل جمله را به طور غیر مستقیم و با واسطه دریافت می دارد،به آن مفعول غیر مستقیم گفته می شود.راه شناسایی مفعول غیر مستقیم،استفاده از عبارات پرسشی “به چه کسی؟” و “برای چه کسی؟” می باشد.به طوری که پاسخ این سوال،همان مفعول غیر مستقیم جمله محسوب می گردد.

– ماریا کتاب رو به چه کسی داد؟به من

– او دوچرخه را برای چه کسی خرید؟برای پسرش

3-مفعول حرف اضافه (Object of the proposition) مفعول حرف اضافه گاها با مفعول مستقیم اشتباه در نظر گرفته می شود.چون همانند مفعول مستقیم عمل فعل جمله را دریافت می کند.اما اختلاف اساسی در این است که مفعول حرف اضافه،بعد از یک حرف اضافه قرار می گیرد و راه شناسایی آن هم،وجود این حرف اضافه می باشد.

3-2-متمم (complement) به هر اسم(noun) ، عبارت اسمی (noun phrase) یا نیم جمله اسمی (noun clause) که معنی یک فاعل، مفعول، فعل و یا یک صفت را کامل می کند متمم گفته می شود. لازم بذکر است که واژه متمم به خودی خود به عنوان مفهومی خاص در دستور زبان تلقی نمی گردد، بلکه صرفا کلمه یا کلماتی هستند که حضور آنها برای تمام و کامل کردن معنی یک اسم، عبارت یا نیم جمله لازم و ضروری می باشد.

چندین نوع متمم در انگلیسی وجود دارد که در اینجا آنها را معرفی می نماییم:

1-متمم فاعل (Subject complement) این نوع متمم که همواره بعد از یک فعل ربطی می آید،ارجاع به فاعل جمله دارد و در مورد آن توضیح داده و یا آن را توصیف می نماید.متمم فاعل می تواند یک اسم (noun) باشد که به آن اصطلاحا predicate noun یا nominative هم گفته می شود.همچنین متمم فاعل می تواند یک صفت (adjective) باشد که به آن اصطلاحا predicate adjective هم گفته می شود.

به جملات زیر توجه نمایید:

در جمله اول همانطور که ملاحظه می نمایید،عبارت اسمی English teacher یک متمم فاعل محسوب می شود که در مورد فاعل جمله یعنی Sofia توضیحاتی ارائه می نماید.در جمله دوم reading و painting به عنوان اسامی از نوع Gerund هر دو به عنوان متمم فاعل محسوب می شوند،چون معرف و بیانگر سرگرمی های این شخص می باشند.در جملات سوم و چهارم،صفات sad و kind نیز هر دو به عنوان متمم فاعل محسوب می شوند،چون برای توصیف فاعل های she و That man بکار رفته اند.

یادداشت اگر متمم فاعل، صفت (adjective) باشد، به عنوان گزاره صفتی (predicate adjective) و اگر اسم (noun) باشد، به عنوان گزاره اسمی (predicate nominal) نامیده می شود.

2-متمم مفعول (Object complement) این نوع متمم همواره بعد از مفعول مستقیم قرار گرفته و برای پیرایش و کامل کردن آن بکار می رود.

به جملات زیر توجه نمایید:

به عنوان مثال در جمله اول همانطور که ملاحظه می نمایید، صفت silly متمم مفعول محسوب می شود، چون در مورد مفعول مستقیم یعنی “horror movies” توضیحاتی ارائه می نماید.در جمله دوم صفت hard متمم مفعول محسوب می شود، چون در مورد مفعول مستقیم work توضیحاتی ارائه می دهد و یا در جمله سوم صفت difficult نیز بواسطه اینکه مفعول مستقیم “English test” را توصیف می کند،به عنوام متمم مفعول در نظر گرفته می شود.

3-متمم فعل (Verb complement) متمم فعل در واقع همان مفعول مستقیم یا غیرمستقیم می باشد که به عنوان کامل کننده معنی و مفهوم فعل جمله بکار می رود.متمم فعل می تواند یک اسم،ضمیر،کلمه یا گروهی از کلمات باشد که به صورت یک اسم بکار  می رود.

به جملات زیر توجه نمایید:

مطابق با مثال های بالا  my toy و his umbrella مفعول مستقیم و patty و Erica مفعول غیر مستقیم می باشند و بدلیل اینکه معنی فعل را کامل می کنند، طبق تعریف به عنوان متمم فعل در نظر گرفته می شوند.

4-متمم صفت (Adjective complement) این نوع متمم که همواره بعد از یک صفت می آید،ارجاع به صفت قبل از خود دارد و در مورد آن توضیح داده و یا آن را توصیف می نماید.متمم صفت معمولا یک نیم جمله اسمی (noun clause) یا یک عبارت حرف اضافه ای (prepositional phrase) می باشد.

به مثال های زیر توجه نمایید:

همانگونه که در مثال های بالا ملاحظه می کنید، نیم جمله های اسمی “that Meg returned home” و همچنین “what color it is” به عنوان متمم، صفت های “happy” و “curious” را توصیف می کنند. همچنین عبارت های حرف اضافه ای “of spiders” و “by the news” صفت های “afraid” و “shocked” را توصیف می کند و اطلاعات اضافی در مورد آنها به ما می دهد. به همین دلیل به آنها متمم صفت گفته می شود.